Informacja dotycząca uznawania skierowań wystawianych przez lekarzy działających w innych państwach UE w celu umożliwienia świadczeniobiorcom kontynuowanie leczenia po powrocie do Polski
Do uznawania skierowań wystawianych przez lekarzy działających w innych państwach UE w celu umożliwienia świadczeniobiorcom kontynuowanie leczenia po powrocie do Polski zobowiązuje art.59 a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( Dz.U.z 2015 r., 581 z późniejszymi zmianami ) o ile skierowania te spełniają wymogi zwarte w ustawie. Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Zdrowia, przy ocenie skierowania należy również brać pod uwagę wymogi określone w rozporządzeniach i innych aktach prawa powszechnie obowiązującego.
Zakres informacyjny skierowania został określony :
Ze względu na fakt, iż od podmiotów zagranicznych nie można oczekiwać, aby podawały wszystkie dane wskazane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia, przepis § 3 ust. 1 pkt. 12 rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2008 r. powinien być stosowany w tego rodzaju przypadkach tylko w takim zakresie, w jakim jest on do pogodzenia ze specyfiką skierowań wystawianych przez lekarzy z innych państw UE. Oznacza to, że w odniesieniu do takich skierowań można w praktyce wymagać przekazywania przez świadczeniodawców jedynie danych dotyczących daty wystawienia skierowania oraz określenia podmiotu wystawiającego skierowanie.
Przyjęto zatem, do czasu wprowadzenia zmian w zarządzeniu nr 103/2012/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 24 grudnia 2012 r. w sprawie określenia szczegółowych komunikatów sprawozdawczych XML dotyczących świadczeń ambulatoryjnych i szpitalnych dodatkowego typu kodu zlecenia, dedykowanego skierowaniom wystawionym przez lekarzy wykonujących zawód w innym niż Polska państwie UE oraz wprowadzenia odpowiednich zapisów w rozporządzeniu o gromadzeniu danych i rozporządzeniu o dokumentacji medycznej, następujący sposób postepowania w zakresie oceny prawidłowości sprawozdawania przez świadczeniodawców kosztów świadczeń udzielonych na podstawie skierowań wystawionych przez lekarzy działających w innych niż Polska państwach UE:
W wyżej wskazanym zakresie Centrala NFZ przeprowadza weryfikację z wykorzystaniem zarówno Centralnych Warunków Walidacji (CWW), jak i Centralnych Reguł Weryfikacji (CRW).
W sytuacji otrzymania przez podmiot leczniczy zwrotnego komunikatu na poziomie CRW, po złożeniu przez niego stosownych wyjaśnień do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ, w uzasadnionych przypadkach (wystąpienie okoliczności niezawinionych przez świadczeniodawcę), zakwestionowane przez weryfikację elektroniczną świadczenie może zostać uznane do zapłaty.
W przypadku otrzymania zwrotnego komunikatu błędu na poziomie CWW, zniesienie błędu nie jest technicznie możliwe. W takiej sytuacji, świadczeniodawca udzielający świadczenia (i sprawozdający skierowanie, na podstawie którego zostało ono udzielone), powinien wskazać jako typ świadczeniodawcy identyfikator „I – zlecenie wystawione przez inną instytucję”.